Oké, nog één reisverhaaltje dan! De laatste week van ons reisjaar hebben we vakantie gevierd in Thailand op Koh Samui. Dit is een prachtig eiland, volgens de folders tenminste. Behalve een stukje strand en de straat met restaurantjes hebben wij er helemaal niets van gezien of gedaan. Ter voorbereiding op de thuisreis hebben we ons er nog wel even op laten knappen. Margreet mooi, met een kleurspoelinkje, maskertje en gelakte nageltjes, en Fons lelijk, met een thaise hernia massage. Na 'one night in Bangkok' zijn we zaterdagochtend via Kuala Lumpur geland op Schiphol. Daar stonden familie en vrienden, gewapend met spandoeken en bloemen, ons op te wachten. En dat voelt toch wel héél érrúg lekker, hoor! Om iedereen na een vol jaar weer vast te houden en nat te zoenen.

Vooraf wisten wij niet dat de wereld zóveel groterzou zijndan één jaar en zo zijn we na Huaraz niet meer toegekomen aan vrijwilligerswerk.Onze goededoelenpot was dus nog aardig gevuld. Om deze reis helemaal goed af te sluiten hebben we onze pot, met jullie geld, verdeeld over vier stichtingen, waarvan wij de mensen of doelen persoonlijk hebben leren kennen tijdens onze reizen. Conny en Gibriel, hele goede vrienden, voor hun stichting Tesitoo Kafoo (http://www.teesitokafoo.nl/) in Gambia. Ine, die we hebben ontmoet in Chugchilán, voor haar stichting Daniëlle Childrens Fund (www.daniellechildrensfund.org/nl) in Ecuador en Nepal. Tamara, met wie we drie hartverwarmende weken in Huaraz hebben gewerkt, voor de stichting Wees Kind (http://www.stichtingweeskind.nl/) in Peru. En André, een enthousiaste Osse hotelbaas in Siem Raep, voor de stichting Colt in Cambodja (www.colt-cambodia.org/nl). Wij hebben het goede gevoel en vaste vertrouwen dat deze mensen en stichtingen het geld goed en rechtsreeks besteden.

Ons reisjaar was geweldig, indrukwekkend, onvergetelijk en meer van die woorden die hopeloos tekortschieten om ons echte gevoel te kunnen beschrijven. Wij hebben tot in onze tenen van deze reis genoten en vinden het bijzonder en fijn om in al jullie reacties en mailtjes te horen en lezen, dat jullie via deze 'Reismee-blog' met ons hebben meegereisd.

We zijn dus weer thuis en wonensinds vandaag weer in Rosmalen, op deMeierijhoeven 82. We zijn voorlopig nog wel even wat verward en verbaasd met allerlei dubbele gevoelens en gedachtes. Het is heerlijk vertrouwd om weer hier te zijn en we kijken er heel erg naar uit om jullie allemaal weer te gaan zien, omarmen en kussen in de komende weken, maar we voelen ook al heimwee naar de wereld. Dit reisjaar heeft ons geleerd dat hoe meer wij reizen, des te meer lieve mensen en mooie plaatsen er komen om te ontmoeten, te ontdekken en terug te willen zien. Daarom, en omdat dat we nog duizend foto's en ontelbare verhalen Reismee-ruimte hebben, zullen we ooit wel weer op reis gaan. Bedankt allemaal voor het meereizen, meelezen en meeleven en hopelijk gaan we dat nog vaker samen doen.

Liefs, groeten en tot snel!
Alfonso y Margarita.