Begin april zijn we twee dagen in Kuala Lumpur geweest en hebben we al een klein beetje van Maleisië kunnen proeven. Nu is het half juni en zijn we al weer bijna drie weken aan het reizen in west Maleisië en raken we doordrenkt met haar geuren, kleuren en smaken. Maleisië is een van de meest ontwikkelde landen in zuid-oost Azië en het reizen is er gemakkelijk en comfortabel. Over het algemeen dan, want soms gaat het weleens mis, maar dat lees je verderop.

Vanaf Singapore zijn we met de bus naar Melaka gereisd. Een stad met een nederlands getinte geschiedenis met koloniale gebouwen van zeeuwse baksteen zoals het 'Stadthuys', straat-namen als Heeren- en Jonkerstraat en grafzerken met hollandse teksten en namen uit de 16e eeuw. In het weekend is het een drukte van belang op de Nightmarket. Een soort braderie, die vooral veel toeristen uit Singapore en Maleisië zelf trekt. En omdat wij die toch niet kunnen onderscheiden van de lokale bevolking is het voor ons allemaal gezellige 'couleur locale'. Op maandag hebben we een halve dag door de redelijk vlakke, landelijke omgeving van Melaka gemountainbiked met 'Bike King' Allias. Hij wist alles van de palmolieplantages, kampongs (dorpjes), rubberbomen en ontelbare soorten fruitbomen, die we onderweg tegenkwamen. En dat vertelde hij ook tegen ons.

We maken nooit reclame voor 'onze' hostals, maar nu wel een uitzondering. Ga in Melaka naar het splinternieuwe hostal Da Som Inn met de liefste hotelbaas, die wij ontmoet hebben (en dat zijn er al veel), Cin Moy! We zijn een beetje bang dat hij té lief is voor hotelbaas, want als hij iedere gast zelf naar het busstation brengt, daar met hen blijft ontbijten en ontroerd afscheid neemt, dan gaat Cin Moy het emotioneel en commercieel niet trekken. Mocht je in Melaka zijn, ga er dan slapen en doe hem onze warme groeten!

Twee bussen, de eerste met airco en de tweede met arko (alle ramen kunnen open), brachten ons naar de Cameron Highlands. Heerlijk groen en koel na de hete steden die we in de weken daarvoor bezocht hebben. In onze vier dagen hier hebben we op eigen houtje rondgewandeld in de bossen en ook een dag met een groep medereizigers, gids Francis en chauffeur Bob(!) van Father's Guesthouse. Een toepasselijke naam, want Fons had (qua leeftijd dan) de vader kunnen zijn van de meeste backpack(st)ertjes hier. Bob en Francis hadden we nodig om ons naar de Rafflesia's te brengen, de grootste bloemen ter wereld. Ze bloeien maar zeven dagen en zien er imposant prachtig uit, maar ze stinken wel een beetje. Hierna hebben we een van de vele theeplantages bezocht en in de late namiddag een tropisch 'mossy forest' in de toppen van de Cameron Highlands met ook nog een fraaie zonsondergang.

Verder noordwaarts langs de westkust bereikten we Georgetown op het eiland Penang. Weer een warme stad en eerlijk gezegd viel die wat tegen, ook omdat we een beetje pech hadden. Zaterdag kwamen we aan en leek de stad wel uitgestorven vanwege een nationale feestdag. Op zondag waren de wegen en bezienswaardigheden in Penang verstopt met lokale toeristen, die twee weken vakantie vierden. Wij zijn naar de badplaats Batu Ferringhi gegaan en werden er, dat dan weer wel, getrakteerd op alweer een mooie zonsondergang. Maandagochtend zaten we al om zeven uur op de veerboot om aansluitend te bussen naar de oostkust, maar toen bleken alle bussen volgeboekt vanwege de vakantie. De beste oplossing was backpacken en backtracken terug naar Georgetown, waar we de dag gebruikt hebben om de reisadministratie bij te werken en ander vervoer en een hostal te regelen naar de Perhentian Islands aan de oostkust.

Op Pulau (eiland) Perhentian Besar (groot) hebben we een héle volle week gelezen, gesnorkeld, gedoken (5x!), geslapen, muziek geluisterd, geschaduwd (voor zonnen is het hier té heet) en 3x daags heerlijk gegeten. 'Besar' is toch niet zo heel groot; wij hadden de lastige keuze uit twee restaurantjes en de 'JungleTrek' duurt er maar vijf minuten. We hadden eigenlijk vijf nachten geboekt maar hebben er twee dagen bij gesmoest: De reisboog kan niet altijd gespannen zijn! Gisteren zijn we naar Kota Bharu gekomen, waar we morgen de 'jungletrain' naar Taman Negara nemen, een nationaal park met primair tropisch regenwoud van 130 miljoen jaar oud. We zijn er weer helemaal klaar voor!